طراحی لوگو اقامتگاه دومانو (بوم گردی و گردشگری)

شما اگر بخواین گذشته رو توصیف کنین چه چیزهایی توی ذهنتون میاد؟

کرسی؟ چراغ نفتی؟ دربهای چوبی؟ پنجره های رنگی؟ گلدونهای کوتاه و بلند، حوض آب وسط حیاط، رادیو و ساعتهای قدیمی، خونه های گنبدی و هزاران خاطره مشترک، و البته فانوس. فانوسهایی که هرلحظه چراغ راه ما بودن.
 از همون لحظه اولی که روشنشون میکردیم و یه دود سیاه تولید می کرد تا زمانی که به مقصدمون میرسیدیم؛ نور داشتن بر خلاف چراغهای امروزی. فانوسهایی که گاهی در دل تاریکی شب؛ تنها امیدمون برای روشنایی راهمون بودن، گاهی تنها همدم یه بچه مدرسه ای بودن که شب تا صبح بتونه درس بخونه و خیییییلییییی از این لحظات تکرار نشدنی.
شاید وقتی برگردیم عقب؛ بهترین لحظات زندگی ما همونها بودن که گاهی حسرت تکرار دوباره اونهارو میخوریم.
  
به نظر ما؛ بهترین المان برای نمایشی از سنتی بودن یک خانه همان فانوس، همان چراغ نفتی و در خانه های امروزی همان لوستر است.
ما ترکیبی خلاقانه ایجاد کردیم از تلاقی این مفاهیم.
حس خوشایند و نوستالژیک و البته قابل بسط یافتن.

ترکیبی سنتی و پویا از نماد امید و لحظاتی خوش آیند چه در گذشته و چه در آینده.
زمانها و لحظاتی که فقط برای خودمونن و نه هیچ کسی دیگه.
درست هم معنی شعار اقامتگاه بوم گردی و گردشگری دومانو >>  زمانی برای خودت